Sinan Pašina džamija nalazi se u Istorijskom gradskom jezgru Prizrena. Džamiju je 1615. godine sagradio Sofi Sinan Paša - poznata ličnost, učen čovek, sa važnim položajem u osmanskoj upravi. Svojim dominantnim položajem, dimenzijama, oblikom, proporcionalnošću minareta i kupole, materijalima i tehnikom gradnje, kao i bogatstvom ukrasa u unutrašnjosti, Sinan Pašina džamija predstavlja jedan od najkarakterističnijih spomenika u Prizrenu. Džamija leži na uzdignutom temelju, a pristupa joj se sa severne strane preko isklesanog kamenog stepeništa. Osnova je kvadratna, a u jugoistočnom delu ima nišu što ovu džamiju čini posebnom u odnosu na druge džamije na Kosovu. Sazidana je od klesanog rečnog kamena povezanog krečnim malterom, a spolja je obložena izglađenim kamenom (za koji se pretpostavlja da je uzet sa ruševina Manastira Svetih Arhanđela). Minaret džamije je sazidan od sige, kvadratne je osnove i kružnog tela. U gornjem delu nalazi se šerefe. Ispred ulaza u džamiju nalazi se otvoreni trem, sazidan od kamena. Trem ima tri kupole prekrivene olovom koje se oslanjaju na kamene stubove kružnog preseka. Džamija je pokrivena velikom kupolom raspona 42,5 m. Enterijer džamije predstavlja jedinstven prostor, osvetljen kroz prozore raspoređene po nivoima, sa kupolom oslikanom cvetnim motivima u tri faze. Prve dve faze zidnih slika pripadaju VXI-VVII veku i rađene su tehnikom „al seko“, dok treća faza pripada XIX veku i rađena je u baroknom stilu, gde preovlađuju motivi u plavoj boji. U unutrašnjosti se nalaze mahfil, mimber i mihrab ukrašeni slikama sa cvetnim motivima i plastičnim dekoracijama rađenim u kamenu. Na severnoj strani džamije, pored stepeništa, nalazi se ukrašena kamena fontana koja služi za abdest (verski obred) i javnu upotrebu. Na južnoj strani džamije nalazi se veliko dvorište ograđeno kamenim zidovima. Džamija je služila za verske svrhe do 1912. godine. Tokom balkanskih ratova i Prvog svetskog rata, džamiju su bugarska i srpska vojska koristile kao skladište za municiju. Džamija je 1919. godine pretrpela veliku štetu, kojom prilikom je urušen trem. Po formiranju Zavoda za zaštitu kulturnih spomenika u 1967. godini počela je da se vodi briga o spomenicima. Tako je u periodu 1968-1969, džamija posle renoviranja pretvorena u Muzej orijentalnih rukopisa, a u periodu od 1973. do 1978. godine izvedena je restauracija i konzervacija zidnih slika. U periodu od 2007. do 2011. godine uz donaciju Turske agencije za saradnju i razvoj (TIKA) izvedeni su restauratorsko-konzervatorski radovi kako na enterijeru, tako i na eksterijeru. Sinan Pašina džamija je 2011. godine, posle dužeg perioda, ponovo otvorena za potrebe vernika. U 2013. godini su počeli radovi na uređenju dvorišta džamije, takođe donacijom Turske agencije za saradnju i razvoj (TIKA), a planirano je da se izgradi i prateći rekreacioni prostor u sklopu kompleksa džamije